Het was Tweede Kerstdag 2001, ik weet dat nog zo goed… Nee, er is geen konijn overleden hoor! Het was de laatste dag dat ik vlees at. December 2001 besloot ik om te stoppen met het eten van vlees. Om praktische redenen (het kerstmenu was al klaar, haha) ben ik na Kerst gestopt met vlees eten. De voornaamste reden om geen vlees meer te eten is voor mij dat er geen dieren hoeven te sterven om mij aan mijn portie ijzer en eiwitten te helpen. Mijn ouders wilden echter wel enigszins normaal blijven koken dus de voorwaarde was dat ik wel vis zou blijven eten. Zo geschiedde. Ik was tenslotte pas 14, dus dan heb je weinig te zeggen over de boodschappen en het eten thuis natuurlijk…haha.
Pescotariër
Of zoiets… Echt vegetariër ben je natuurlijk niet als je alleen vlees laat staan en wel vis eet. Tegenwoordig verzinnen ze overal een woord voor, zo ook voor een niet vleesetende vis-eter…. Je bent dan een pescotariër. De afgelopen 17 jaar heb ik dus als pescotariër doorgebracht. En, eerlijk is eerlijk, ik heb zelf nooit bedacht dat ik ooit weer vlees zou gaan eten. Tot ik vier jaar geleden mijn vriend tegenkwam. Natuurlijk is het een kleine moeite om in één pan vlees te bakken en in een andere pan een vega variant te bereiden. Alhoewel…vriendlief denkt daar anders over, haha. Hij is een man met een passie voor koken, maar vond het vreselijk om van alle gerechten een vleesvariant en een vega variant te bereiden. Gevolg is dat ik steeds vaker in de keuken sta en vriendlief steeds minder. Ik vind koken heerlijk, dus dat is echt no problem! Het is echter wel prettig om niet altijd te moeten koken, hihi.
Liefde gaat door de maag…
Naast een nieuwe vriend kreeg ik er vier jaar geleden ook gratis en voor niets twee kids bij. Twee geweldige meiden waar ik nu echt niet meer zonder zou kunnen! Ook twee extra monden om te voeden natuurlijk. Twee vleesetende monden welteverstaan. Nu ben ik heel slecht in maat houden als ik boodschappen ga doen (we kunnen nu bij wijze van spreken nog eten van de hapjes die over zijn van oudjaar, hihi). Het kopen van vlees voor 3 man in de supermarkt is niet ideaal. Veel is verpakt per 2 of 4 stuks. Hierom blijft er vaak een stuk liggen wat ik vervolgens weg kan gooien omdat we niet twee dagen achter elkaar hetzelfde eten.
Ik wil vriendlief zijn vlees niet onthouden waardoor de snacks voor de lunch, het broodbeleg en het avondeten vaak voor een groot deel uit vlees bestaan. Kipspiesjes en plakken grillworst in de lunchbox zijn eerder regelmaat dan uitzondering… Helaas bestaan de verpakkingen vaak uit porties die één persoon niet op krijgt in de tijd dat de producten goed zijn. Ook hiervan kan ik veel weggooien.
Dit kan niet meer
Dat dacht ik bij mezelf. Eten weggooien vind ik helemaal niets. Vlees weggooien staat echt lijnrecht tegenover mijn principes. Ik vind dat er geen dieren hoeven te sterven omdat ik aan mijn ijzers en eiwitten moet komen. Nu eet ik het vlees niet op, de dieren zijn dood en worden weggegooid. Dat is pas zonde! Hierom hebben we besloten om per week minder vlees te eten (dit was zo’n 5/6 keer per week), alleen nog maar biologisch en ‘Beter leven’-vlees te eten en om alle 4 vlees te gaan eten.
Het was kerstavond 2018
Ik weet dat nog zo goed, mijn bord lag vol met vlees. Nou ja, vol. Er lag vlees op mijn bord. Een bord vol vlees durf ik nog niet zo goed aan. Ik heb geen idee hoe mijn maag daarop reageert. Zoals ik al zei heeft vriendlief echt een passie voor koken. Het bereiden van mijn eerste stukje vlees laat ik dan ook met veel liefde aan hem over.
Hier heb ik geen moment spijt van gehad. Er werd een heerlijke kalkoen op tafel getoverd. Wat een feestmaal was dat! Het vlees is mals en de structuur heeft wel wat weg van de vegetarische varianten die ik in de loop der jaren al geproefd heb. Omdat er nu veel minder weggegooid hoeft te worden kan ik het prima verantwoorden voor mezelf.
Op Eerste Kerstdag werd er een heuse Beef Wellington op tafel gezet. Hier heb ik iets meer moeite mee: de structuur is niet wat ik gewend ben en hij valt letterlijk zwaar op de maag. Wellicht iets te overmoedig geweest, haha. De Beef Wellington kwam wel op een bijzonder moment: mijn konijn Napoleon besloot om op de dag voor Kerst te hemelen. Ze was al erg oud, dus niet echt een verrassing. Hierom niet minder erg. Wat heeft dat nu met die Beef Wellington te maken hoor ik je denken? Wellington was de tegenstander van Napoleon tijdens de Slag bij Waterloo. Mijn Napoleon heeft nu ook haar Waterloo gevonden dus… En nee, ze is niet in de pan beland! We hebben haar een waardige begrafenis gegeven.
Er zullen vast een hoop mensen zijn die het belachelijk vinden. Ik eet liever vlees zodat er geen dieren onnodig hoeven te sterven dan dat ik het weggooi en het leed voor niets is geweest. Bovendien gaat de vleesconsumptie van ons als gezin nu wel een heel eind omlaag. Dat is de reden waarom ik gestopt ben met vlees eten: minder vlees kopen. Dat heb ik nu bereikt, door zelf weer vlees te gaan eten.
